Innoverende twee weken

Hallo allemaal,

Aan het begin van een belangrijke week heb ik weer veel meegemaakt, met als specialiteit natuurlijk het CAE examen :). Maar de week begon met de voorbereidingen daarop. Zelf vind ik het vreemd dat we de week van het examen nog les hebben gehad, de helft van de week is verloren omdat het tentamen op woensdag is. Eigenlijk zou onze laatste dag vorige week vrijdag hebben moeten plaatsvinden. Zodat je de maandag en dinsdag aan zelfstudie kunt besteden.
De laatste dagen voor het examen, lag voornamelijk de nadruk op schrijven en Use of English. Zoveel mogelijk geoefend, :)!
Maandag heb ik na college boodschappen gedaan, voor de rest alleen maar geleerd.

Dinsdagmiddag (4 december) had ik een strak plan voor mezelf opgesteld. Wilde een goede maaltijd eten een dag voor het examen, een soepje is meestal goed :). Maar ik moest die dag ook werken. Dus na de les als een malle naar Wagamama. Is een Aziatisch restaurant waar ze lekkere noodles soep hebben. Gelukkig was het niet druk en kreeg ik snel mijn soepie, :). Ondertussen de allergieën van de chocoladefabriek doorgenomen, heb ik de laatste paar weken niet veel aandacht aanbesteed, :P.
Daarna met de metro naar mijn kamer, net genoeg tijd om me om te kleden en weer terug naar de tube op weg naar Selfridges.
Het was verbazingwekkend rustig. Elke dinsdag is er levering van de producten, dus we hielden ons bezig met uitpakken. De komende twee weken zal er elke dag levering plaatsvinden, natuurlijk vanwege de kerst :).
Vorige week had ik al aangegeven dat ik die dag een kortere dienst wilde draaien, anders zou ik pas om 23.00u op mijn kamer zijn en dat werkt niet als je de volgende dag een belangrijk tentamen hebt. Maar omdat het zo rustig was mocht ik nog iets eerder weg om 08.00u, ideaal!

Woensdag 5 december, The Big Day!
De wekker ging vroeg af om 05.45u. Als enige van de klas moest ik naar een andere locatie omdat ik 25% langer de tijd krijg om het examen te maken. Om kwart voor zeven ben ik naar de metro gelopen, ik wilde ruim de tijd nemen want met de tube weet je het nooit of er iets mee aan de hand is. Op Euston heb ik de Victoria Line genomen. Bij het station Victoria ben ik overgestapt naar de District Line richting Wimbledon, dit is een gebied in het zuidwesten van Londen. Helemaal aan de andere kant van waar ik momenteel woon, daarom heb ik er ook een uur over gedaan om er te komen. Het was nog donker toen ik vertrok, langzamerhand werd het duidelijk dat er lichte sneeuw was gevallen terwijl dat heel zeldzaam is!

Was even zoeken maar uiteindelijk kwam ik uit bij een soort villa dat als taalschool diende, zag er een beetje vreemd uit. Ook binnen zag het er rommelig uit. Uiteindelijk bleken er maar drie personen te zijn die het examen op deze locatie moesten afleggen. We werden naar de bovenste verdieping van het gebouw geloodst, waar we in een soort zolderkamer uitkamen inclusief schuindak! Denk dat de hele ruimte niet groter was dan 15m2. Kwam voor mij niet heel professioneel over. Een oudere dame opleeftijd hield ons in het viziers.
We begonnen met lezen, sommige onderdelen gingen beter als andere. Maar ik had er geen slecht gevoel aan overgehouden. Wat wel super irritant was, was dat het heel gehorig was. Je hoorde studenten praten op de gang en de trap kraakte enorm. Werd niet echt rekening mee gehouden. Lijkt of ik veel te klagen heb, maar dat is gewoon irritant als je alle concentratie nodig hebt en de organisatie van het examen zag er gewoonweg niet professioneel uit.
Na het lezen hadden we vijftien minuten pauze. Daarna was schrijven aan de beurt, het onderdeel waar ik het meeste voor vreesde. Bij de eerste opdracht moest een essay geschreven worden, over een kookcursus dat op een bepaalde school werd aangeboden. Positieve- en negatieve elementen moesten worden uitgelicht inclusief verbeterpunten. Daarna was er een keuze menu uit vijf opdracht, waarbij ik een artikel over mode heb gekozen. In dit artikel moest uitgelicht worden hoe mode op verschillende fronten de persoonlijkheid reflecteert. Ik heb niet veel ‘fixed expressions’ kunnen gebruiken maar meer ‘moeilijkere woorden’. Ben er niet zeker van maar hoop op een voldoende. Voor dit onderdeel heb je anderhalf uur de tijd om twee ‘brieven’ te schrijven, wat voor mij niet voldoende is om eerst een kladversie en daarna een nette versie te maken. In overleg met de docent hebben we met een aantal klasgenoten speciale pennen gehaald, dat wanneer je iets geschreven hebt het weer kunt uitgummen. Vergelijkbaar met een potlood maar dan in pen vorm :). En jahoor, natuurlijk mocht ik die niet gebruiken. Met maar drie personen kijken ze natuurlijk extra op je vingers. ‘De vrouw van de boswachter’ :) had nog een belletje gemaakt en er kwam nog iemand extra voor naar de toetsruimte, maar het werd afgekeurd.

Tijdens de twintig minuten durende lunch pauze heb ik even met het thuisfront gebeld en mijn frustraties geuit, :P. Ik was omringd met medewerkers van die school, onder andere ook een student van een hogeschool uit Groningen oeps :P.
Ik had dan wel meer tijd voor het maken van de examens, maar dit ging wel van de pauzetijd af :S.

Op naar het volgende onderdeel, Use of English. Voor mijn gevoel ging het best redelijk, blijft altijd een trikkie onderdeel voor mij. Had ‘rustig’ de tijd genomen voor vier van de vijf onderdelen, waarbij ik dus in tijdsnood kwam bij het laatste onderdeel. Wat zal ik ervan zeggen: blijven hopen dat ik meer als de helft goed heb :).
Luisteren was als laatste. De afgelopen dagen ging dat behoorlijk goed, dus laat maar komen! Gedurende het eerste gesprek dacht ik WTF!!! Het ging mega snel. Eén gedeelte van het tentamen zijn zinnen met gatenkazen, waarbij het ontbrekende woord ingevuld moet worden. Het begin was redelijk te volgen en ik begrijp wat er gezegd wordt. Maar op een gegeven moment was ik in het midden en het bandje was al afgelopen, oeps!
Conclusie: blijven hopen op meer als 60%! Achteraf bleek dat we het gelukkig allemaal met elkaar eens waren dat luisteren het moeilijkste onderdeel was. Iedereen dacht er hetzelfde over, de snelheid was verdubbeld!
Het antwoordt zal ik krijgen op 25 januari, :S.

Als klas zouden we gezamenlijk wat gaan drinken na afloop van deze innoverende dag. Ze hadden me ge-sms’t waar ze zaten, maar het duurde minimaal een uur voordat ik er zou zijn.
De naamstraat was Holborn Highstreet, Holborn is ook een station waar ik dus ben uitgestapt. Er was iets vreemds, want het nummer van het café was 18 en ik zat bij 211. Eerst ben ik de verkeerde kant opgelopen en uiteindelijk bleek het een station verder te zijn dan waar ik uitgestapt was. Geen ramp want het is loopbaar, maar het café was ook daar onvindbaar. Er klopte geen hol van de nummers. Na vragen en bellen zag ik Jeaninne bij de in/uitgang staan van het dichtstbijzijnde station. Zij gingen er al vandoor, het was onderhand al bijna anderhalf uur na het examen en ook in het café waren de meeste al vertrokken.

Samen met Silva, Victoria en Jieun zijn we naar Leicester Square gegaan. Victoria en ik hadden in gedachten om die avond naar Thriller te gaan, maar alles was al uitverkocht. We wilde tickets voor de helft van de prijs en dan neem je de gok dat het niet door kan gaan, omdat je één dag van te voren of op de dag zelf pas de kaarten kunt kopen.
We hebben lekker gegeten in een Japans restaurant, dat achteraf een populaire gelegenheid bleek te zijn.
Die avond was ik helemaal kapot, ik heb een film gekeken en ben mijn bed ingedoken. De volgende ochtend werd ik heerlijk pas om 13.30u wakker, goede morgen Londen :D! Die dag heb ik ook helemaal niks gedaan, niet eens mijn kamer uitgeweest :).

Donderdagochtend heb ik foto’s uitgewisseld met Jeaninne, kwam er telkens niet van. Samen zijn we naar school gegaan om het certificaat op te halen. Officieel was er les, maar er waren maar twee anderen die een film aan het kijken waren, :). Voor de rest van de tijd hebben we aangeschoven.
Voor het certificaat moest ik nog extra naar de receptie omdat de mijne niet was uitgeprint. Na de ‘les’ heb ik hem opgehaald.
Het was raar om iedereen van de klas gedag te zeggen, maar sommige blijven in Londen dus misschien zie ik die volgend jaar nog een keer.
Daarna ben ik samen met Jeaninne boodschappen gaan doen en ben naar mijn kamer gegaan. Later die middag had ik met Victoria afgesproken om naar Winter Wonderland te gaan in Hyde Park. Was behoorlijk koud geworden dus een dikke sjaal om, :).
Het was meer een kermis dan marktstalletjes. We hebben er wat overheen geslenterd en nog mooie afdrukken van Londen gekocht, leuk als souvenir en aandenken aan deze tijd in Londen. Met een overvolle metro zijn we naar Covent Garden gegaan, om de lichtjes te bewonderen. Bij een van de knusse restaurantjes hebben we een warme chocolademelk met wat lekkers besteld om de afgeronde cursus te bespreken. Tijdens de terugreis hebben
we maar alvast afscheid genomen, omdat we niet zeker wisten of we elkaar morgen nog zouden zien.

Zaterdag 8 december had Jeaninne haar terugvlucht naar Zwitserland. Eigenlijk zou Ines haar wegbrengen, maar omdat ze problemen met zichzelf had en onvolwassen is was ze daar niet instaat voor. Dus vroeg Jeaninne of ik haar wilde wegbrengen. De volgende ochtend hadden we om 08.00u afgesproken.
Die nacht ging hét brandalarm om 04.00u af! Vermoeiend, de laatste paar weken gaat het alarm regelmatig af, maar ’s nachts is geen pretje. Al die tijd is het loos alarm, dus tegenwoordig blijf ik gewoon op mijn kamer, even uit het raam kijken of ik niks zie :). Studenten die vergeten het eten van het fornuis af te zetten of sommige die binnen roken.

’s Ochtends om acht uur heb ik Jeaninne naar Heathrow Airport gebracht. Met de Piccadilly Line kun je er rechtstreeks naar toe, duurt ongeveer een uur. Ze wist dat haar koffer te zwaar was, maar ze had geluk dat er geen opmerking over werd gemaakt. Op de luchthaven hebben we als ontbijtje een kopje thee gedronken en afscheid genomen waarna ze door de douane is gegaan.

Met een overstap op de District Line ben ik gelijk door naar de Portobello Market gegaan in Notting Hill. Deze markt loopt door één lange straat die alleen op zaterdag wordt gehouden en onder andere bekend is van de film ‘Notting Hill’.
Er is van alles te vinden, je kunt het zo gek niet bedenken. Ook zijn er een aantal leuke winkeltjes, op de markt is voornamelijk veel troep en antieke spullen te vinden. Heb er aardig wat uurtje overheen gestruind, het leek wel alsof ik er een hele dag had gespendeerd, maar ik was gewoon vroeg opgestaan, :P.

Vorige week heb ik fulltime gewerkt, 42 uur erop zitten. Meeste van deze dagen werk ik van ’s middags tot sluitingstijd 22.30u, zeven uur op een dag. Behalve in het weekend, dan is het van 10.00u tot 18.00u. Eigenlijk zou ik de vrijdag 14 december vrij zijn, maar heb ik ingevallen voor iemand. Waarna ik mezelf beloond heb om een páár chocolaatjes mee te nemen, :P.
Vooral gedurende het weekend was het doorpezen. Constant klanten helpen en je moest supersonisch zijn met het inpakken van de producten. Bijna elke dag is er een nieuwe levering van producten waarvan de hoeveelheid steeds groter word. De gehele ‘stock room’ staat regelmatig vol met dozen.
Afgelopen weekend was het een chaotische bedoeling, onze ‘store manager’ Deola is al niet de beste maar dit weekend maakte ze het wel erg bont. We waren met zijn achten ingeroosterd wat veel te veel was. We stonden elke keer de klanten in de weg, waardoor je automatisch op een kluitje gaat staan praten. De ‘floor manager’ van Selfridges zag dit als een negatief punt en sprak één van ons erop aan, omdat de ‘stoor manager’ van Artisan er niet was! Ze begrepen niet dat de manager niet aanwezig was. Afgelopen zaterdag de 15de december, was één van de belangrijkste/drukste dagen voor de kerst. Meestal roostert Deola zichzelf uit tijdens het weekend en als ze werkt, is het de zaterdag.
Daarnaast had Deola het rooster voor de volgende week veranderd zonder iemand daarvan op de hoogte stellen, niet heel handig! En van de belangrijkste producten, Sea Salted Caramels, was geen voorraad meer over.
De volgende dag (gisteren-maandag) toen ik me ’s middags weer moest melden, was ze niet te genieten. Ik vroeg of ik wat later met pauze mocht (deze waren gepland wegens de drukte), maar dat was uit den boze! Van iedereen die bij Artisan Selfridges werk, denken we allemaal dat ze niet geschikt is voor de job die Deola nu heeft.

Vandaag was ik dan een dagje vrij, na zes dagen achtereen gewerkt te hebben. Heerlijk lang uitgeslapen, :). Morgen ga ik op pad voor een andere kamer, voor als ik weer terug kom in januari.

Nog maar vier nachtjes slapen en dan komen mijn papsie, mamsie en zusie me ophalen. Zin in, :)!!!!


Liefs Vienna.